Imię: Tauba (Tosia) Nazwisko: Bardach

Żona Artura Bardacha, mieli jedną córkę Maję. Mąż był doktorem socjologii, pracował na Uniwersytecie Warszawskim. Tosia przed samą wojną skończyła studium asystentów społecznych. Mieszkali na Woli, ul. Ludwiki 1/60. Rodzina była bundowska, ateistyczna. Na początku wojny mąż wyszedł na wschód, znalazł się we Lwowie. Tosia z córką próbowały bezskutecznie przedostać się do niego. Po powstaniu getta zamieszkały na ul. Zamenhofa 26, razem z rodziną Tosi, która przyjechała z Włocławka - jej matką Surą Jabłonką, jej drugim mężem Józefem, siostrą Anią Szlajfsztejn i jej córką Lenką. Po wybuchu wojny rosyjsko-niemieckiej Artur Bardach przyjechał ze Lwowa, i jego przedwojenni koledzy z PPS pomogli mu ukryć się po aryjskiej stronie. Artur naciskał, aby Tosia z Mają wyszły z getta. Tosia Bardach obawiała się jednak życia po stronie aryjskiej. W czasie wielkiej akcji cała rodzina została złapana na Umschlagplatz, spędzili noc w budynku szpitala. Spotkali tam byłego męża Ani Szlajfsztejn, który był policjantem. Pomógł im się wydostać z Umschlagplatzu i wrócić do getta. Rodzina zaczęła pracę w szopie Szulca. Postanowili po kolei wychodzić na stronę aryjską. Tosia z Mają próbowały trzykrotnie przejść przez bramę; za trzecim razem Tosia została zastrzelona.